Lucid Forum

walek

Piekary przeczytałem dużo, ale nie wszystko. A seria o Inkwizytorze rulez.

Ramiel

ja się właśnie czepiłem książki, którą dostałem na urodziny. "Popiół i kurz" Jarosława Grzędowicza.
Jeśli obrazy Beksińskiego byłyby pisane, a nie malowane, chyba właśnie tak by wyglądały.
Bohaterem powieści jest facet, który posiada specyficzny dar - potrafi przechodzić do "świata pomiędzy", czyli sąsiedniej rzeczywistości, zawieszonej pomiędzy naszym światem, a zaświatami. Wykorzystuje to w ten sposób, że spełnia tam rolę Charona - wysyła na tamtą stronę zabłąkane dusze, w zamian za co bierze sobie dobra doczesne, które owa dusza w swoim ziemskim życiu zostawiła.

Czyta się kapitalnie, Grzędowicz naprawdę umie pisać ciekawie i nietandetnie. Do tego wrzuca między wiersze trochę swoich światopoglądów psychologiczno-społecznych, które się bardzo często pokrywają z moimi :P

walek

Dobre, musze poszukać tej knigi gdzieś :)

Misiu

Tanio można kupić w dziale z książkami w kerfurze. Polecam również. Świetny język.:)

Ramiel

OK, teraz, jak skończyłem, to będzie trochę bardziej obiektywnie. Podtrzymuję słowa z mojego ostatniego postu - język świetny, podobnie jak pomysł.
Jednak mniej więcej w połowie trochę zaczyna się psuć. Klimat gdzieś ucieka i pojawiają się motywy jak z horrorów (jak choćby zakrwawiony niemowlak dający bohaterowi wskazówki z zachrypłym chichotem). Do tego dochodzi wartka akcja, która też odbija się na ogólnej atmosferze.
No i jeden z najczęstszych błędów, jakie popełniają pisarze. Zakończenie pojawia się w takim miejscu, gdzie powieść mogłaby się jeszcze trochę potoczyć. Czytelnik odnosi wrażenie, że autorowi zabrakło pomysłów i chce wszystko jak najszybciej skończyć. Tak więc jest ono trochę naciągane i omijające kilka wątków.
Niemniej jednak, książka warta polecenia.

Fete de la faim

Ja dostałam od ojca "Ścieżki snów" - to książka o interpretacji snów według Junga. Jeżeli ktoś chce zajrzeć w głąb siebie i takie inne pierdoły, to polecam, wyjaśnia naprawdę wiele sennych postaci i zjawisk.

Ramiel

A ja czytam właśnie coś, czego częścią poprzednią katowaliśmy ostatnio z Yeldem ludzi na czacie :P - Paragraf 23. Dziwna książka. Zbiór niepowiązanych ze sobą opowiadań o różnych ludziach (tylko kilka nawiązuje do Paragrafu 22), z nikłą fabułą, ale z wielkim akcentem na psychologię. Psychologię, której czasami ni w ząb nie rozumiem, nawiasem mówiąc.
Ale generalnie - HEIL JOSEPH HELLER!

yeld

Też aktualnie jestem zagłębiony w lekturę Paragrafu 23. Mnie się podoba. Zresztą, psychologia o której piszesz, nie koniecznie musi być zrozumiała, jak to u Hellera. :P

walek

A ja niestety mam ponad 20 różnych lektur na ten rok i muszę czytać.

Michał

My też mam sporo lektur, bodajże 19. Ostatnio mieliśmy Kandyd'a. Boże... ale gówno.

yeld

Teraz będziesz czytał cierpienia emo wertera!

Michał

Racja, powiedz chociaż, czy dobre?

Ramiel

Fete de la faim

Ja emo Wertera nie zmęczyłam do końca, przeczytałam o nim pracę magisterską mojej matki i mi wystarczyło... Prawdopodobnie nie dojrzałam do tego, ale pragnę nadmienić, że osoby z pewnością bardziej niedojrzałe ode mnie czytały Wertera z zapartym tchem. To pewnie po prostu mój cynizm ;p

walek

Cynizm albo anty emo-izm :P Ja na razie muszę kolejny raz przemielić mitologię. Który to już raz? Nie mogliby czego innego dać? Ale potem będziemy czytali Gombrowicza :D