Lucid Forum

larthas

A ja anime uwielbiam... Mangi raczej nie czytam, ale ostatnio zabrałem się za Psyrena (początek dość fajny, ale na razie tego nie czytam :P). A oto lista anime, które obejrzałem wraz z moimi ocenami: [link widoczny dla zalogowanych]

tomasso89

Mi to z anime podchodzi tylko Dragon Ball którego obejrzałem wszystkie odcinki i filmy kinowe :) , a tak to kiedyś lubiłem Kapitana Tsubase.. no wiecie te słoneczne piły itp :D

Ramiel

[link widoczny dla zalogowanych]

Garet · Wysłany: Pon 13:57, 09 Mar 2009 Temat postu:

[link widoczny dla zalogowanych]

Hum... średnio mi się to widzi...

3pac · Wysłany: Pon 16:49, 09 Mar 2009 Temat postu:

Jak chcecie anime z klasą to obejrzyjcie kenshina OAV. Co do dobrej mangi to polecam Vagabond. Być może ktos juz o tym napisał wczesniej, ale nie mam czasu zeby przeczytać cały temat, jezeli ktos juz o tym wspomniał to sorry.

Garet · Wysłany: Pon 0:17, 16 Mar 2009 Temat postu:

[link widoczny dla zalogowanych]

BEWARE, KIRA'S COME BACK!

tak, widzę datę ;\

yeld · Wysłany: Pon 1:38, 16 Mar 2009 Temat postu:

Watashi wa Kira dess

FAIL :P

Ramiel · Wysłany: Pon 11:47, 16 Mar 2009 Temat postu:

desssssssssss

Znowu się fandomowi oberwie :P A dygresje zejdą na szkodliwość również gier fabularnych i komputerowych :P

yeld · Wysłany: Pon 16:17, 16 Mar 2009 Temat postu:

Dokładnie, wszystko przez Death Note, GTA i Mario.

Garet

http://www.youtube.com/watch?v=EU92eYpWD9Y&feature=channel_page

Eureka seveN & NGE <33333333 Mix mistrzostwa :3

PS. Spoila groźnego to raczej nie zawiera, ale jak ktoś jest w trakcie oglądania E7 to niech tego nie ogląda bo pewne obrazki mogą coś zdradzić :P

EDIT:

http://www.youtube.com/watch?v=MvjZ6VkLuCM&feature=channel_page

;(

EDIT II:

Eureka seveN Movie - Pocket Full of Rainbows
Czas trwania: 1 h 55 min.

A tu mamy zwiastun:
http://www.youtube.com/watch?v=mKhX9IQPVNA

* Garet is shivering of excitement

yeld

Ramiel

Dawno nic nie "recenzowałem", a że właśnie skończyłem serię, to ją Wam pokrótce przybliżę. Bo warto.

Texhnolyze

Czy istnieje pojęcie artysty doskonałego? Czy przekopując się przez niezmierzone głębie twórczości da się natrafić na kogoś bezsprzecznie i obiektywnie idealnego w swoich dziełach? Jeśli tak, to zdaje się, że go znalazłem. Po niekwestionowanym klasyku cyberpunku z 1998 - Serial Experiments Lain oraz doskonałej opowieści obyczajowej z 2002 - Haibane Renmei, przyszła pora na kolejny diament pana Yoshitoshi'ego Abe. Texhnolyze.
W tym miejscu bardzo chciałbym nakreślić - choćby częściowo - fabułę serii. Nawet teraz, gdy piszę te słowa, zdążyłem już skasować trzy podejścia do fabularnego wprowadzenia. Nie da się. Texhnolyze jest serią tak skonstruowaną, że z którego miejsca bym nie zaczął, skończy się to spoilerem części wcześniejszej lub późniejszej.
Ogólnie rzecz biorąc, Texhnolyze jest swoistym mixem gatunkowym, łączącym w sobie elementy dramatu, cyberpunku, mistycyzmu i klimatów gangstersko-mafijnych. Może nie do końca to oryginalne, ale za to wykonane z takim rozmachem, że naprawdę da się na to przymknąć oko.
Oglądając serię ciężko nie stwierdzić faktu, że jest ona autorstwa Abego. Charakterystyczny design postaci, gruba na metr otoczka tajemniczości, brak omierzłych wątków miłosnych i - przede wszystkim - pierwsze pięć odcinków, leniwą akcją odstraszające plebs, który swym brakiem cierpliwości nie zasługuje na doznanie katharsis związanego z późniejszymi epizodami.
Oczywiście nie oznacza to, że owe pięć odcinków jest nieważne. Wręcz przeciwnie, zawiązują one całą akcję i zwłaszcza je warto oglądać z dbałością o szczegóły.
Również cechą charakterystyczną produkcji Abego jest to, że seria zadaje spory szereg pytań, z których na niemałą część musi sobie odpowiedzieć sam widz. Czym jest społeczeństwo? Czy przyszłość może, a nawet czy musi wpływać na teraźniejszość? Gdzie zaczyna się i kończy człowieczeństwo? Czy walka o cokolwiek ma sens? Pytania może i odwieczne, ale tutaj nabierają bardziej namacalnego znaczenia.
W Texhnolyze ciężko stwierdzić, kto jest głównym bohaterem. Czy jest nim "turysta" Yoshii, czy któryś z przywódców trzech frakcji, utrzymujących wieczny układ sił w Lux, czy nosząca lisią maskę Ran... Choć biorąc pod uwagę fakt, że głównym bohaterem zazwyczaj jest ten, kto poznaje świat przedstawiony razem z widzem, za głównego bohatera należy uznać Ichise'go, psa ulicy, który ledwo żywy zostaje przygarnięty przez pewną panią doktor...

Teraz pora na standardowe kilka słów od strony technicznej:
Jak już wspominałem, pierwotny design postaci popełnił sam Yoshitoshi Abe, a zatem jest realistycznie, ludzko, bez udziwnień i włosów w kolorze różu. Dobra, szczegółowa, "brudna" grafika idealnie współgra z klimatem, budując atmosferę przeżartego zgnilizną i chylącego się ku upadkowi miasta. Muzyka o dziwo nie jest skomponowana przez jednego autora. Ścieżka dźwiękowa to zbieranina przeróżnych stylów muzycznych, autorstwa mniej lub bardziej znanych artystów (do openingu został wykorzystany utwór kultowej grupy psytrance'owej Juno Reactor pod tytułem Guardian Angel), dając nam przekrój od trącącego piaskami Arizony bluesa po złowieszczy doom i kwaśny psychodeliczny folk. Cały OST został wydany pod tytułem "Music. Only music, but music", warto posłuchać.

Czy są wady? Ano muszą być, nawet u najlepszych.
Anime czasem trąci niepotrzebnym patosem, jak walka typu katana vs pistolet, czy głowa - choć ucięta - wciąż tkwiąca na swoim miejscu i wypowiadająca ostatnie słowa przez upadkiem na ziemię. Poza tym w okolicach 16-17 odcinka pojawił się taki natłok oklepanych rozwiązań, że zachciało mi się płakać nad upadkiem tak wspaniałej serii. Na szczęście późniejsze odcinki mi to wynagrodziły z nawiązką.

Jeśli chodzi o ocenę, to waham się. Seria w sumie ma swoje wady, ale z drugiej strony kto ich nie ma? Tak więc czy po 10/10 dla Haibane Renmei i 10/10 dla Serial Experiments Lain dać i tutaj dyszkę do kompletu?
A niech tam.

! 10 !

Ramiel

Fuck yeah, double post!

Wczoraj skończyłem oglądać jedną z najwybitniejszych serii, z jakimi kiedykolwiek się zetknąłem - Paranoia Agent. Ale z racji tego, że raz - nikt tych recenzji i tak nie czyta :P, dwa - nie chcę spojlerować, tym razem obejdzie się bez recenzji.
Napiszę tylko, że gatunek to posępny dramat psychologiczny z elementami thrillera, a ocena nie wynosi okrągłe 10 tylko dlatego, że zakończenie jest trochę rozczarowujące... Tak więc ta dziewiątka jest więcej warta niż niektóre dziesiątki, które do tej pory wystawiłem ; )

Must see, bez dwóch zdań.

yeld

Ja czytam! Tylko nie komentuję, bo i tak się nie znam. :p

Silhouette

Ja tak tylko 3 słowa wtrącę:

2gi Sezon Haruhi.